ONU – Ziua Internațională de Comemorare a Victimelor Holocaustului | Mii de Martori ai lui Iehova se numără printre cei care au fost exterminați sau duși în lagărele de concentrare
Ro
-
Articol Original
ONU – Ziua Internațională de Comemorare a Victimelor Holocaustului | Mii de Martori ai lui Iehova se numără printre cei care au fost exterminați sau duși în lagărele de concentrare
Ziua Internațională de Comemorare a Victimelor Holocaustului –
Mii de Martori ai lui Iehova se numără printre cei care au fost duși sau exterminați în lagărele de concentrareData de 27 ianuarie a fiecărui an marchează Ziua Internațională de Comemorare a Victimelor Holocaustului. Milioane de oameni au căzut victimă terorii naziste din cauza rasei, naționalității sau ideologiei politice. Puțini însă cunosc că alături de evrei, în lagărele de concentrare naziste au zăcut și au fost executați mii de Martori ai lui Iehova. Profesorul Robert Gerwarth a remarcat că Martorii lui Iehova au fost „singurul grup din cel de-al Treilea Reich care a fost persecutat doar pe baza credințelor sale religioase”. 1
De ce au urât naziștii un grup de creștini?
Potrivit istoricului Christine King, regimul nazist i-a etichetat pe Martorii lui Iehova drept „dușmani ai Statului” din cauza „refuzului [categoric] de a accepta chiar și lucruri minore ale [nazismului], care contraveneau credinței lor.” 2
De exemplu, Martorii lui Iehova, cunoscuți pe atunci sub numele de Studenți în Biblie, au adoptat o poziție neutră din punct de vedere politic, bazată pe înțelegerea lor cu privire la învățăturile lui Cristos. Ei au refuzat să folosească salutul „Heil Hitler”, să se implice în acțiuni rasiste și violente sau să se înroleze în armata germană.
Doamna King a adăugat: „În publicațiile lor, ei făceau cunoscute pe scară largă nelegiuirile acelui regim, inclusiv atrocitățile comise împotriva evreilor”. 3
În consecință, Martorii au fost printre primii deținuți trimiși în lagăre de concentrare, unde au primit ca semn de identificare un triunghi violet. Însă, spre deosebire de alte grupuri, Martorilor li s-a oferit posibilitatea de a face o alegere care i-ar fi putut salva de teroarea nazistă.
De ce li s-a oferit Martorilor posibilitatea de a alege?
Regimul considera că a-i determina pe Martori să-și încalce convingerile religioase era o victorie mai mare decât uciderea sau aruncarea lor în lagăre. Astfel, începând din 1938, naziștii le-au oferit Martorilor posibilitatea de a evita execuția și de a fi eliberați din lagăr dacă ar fi semnat o Declarație (Erklärung) prin care s-ar fi obligat să renunțe la credință, să-i denunțe la poliție pe ceilalți Martori, să se supună în totalitate guvernului nazist și să-și apere patria cu arma în mână. Oficialii din închisori și lagăre au folosit adesea tortura și privațiunile pentru a-i determina pe Martori să semneze.
Majoritatea covârșitoare nu au renunțat la convingerile lor. Potrivit istoricului Detlef Garbe, „un număr extrem de mic” de Martori „și-au renegat credința.” 4 Garbe a adăugat: „Intenția declarată a conducătorilor [naziști] a fost de a-i șterge pe Studenții în Biblie din istoria Germaniei”. 5
Tema Zilei Internaționale de Comemorare a Victimelor Holocaustului din 2023: „Cămin și apartenență”
Tema din acest an a comemorării internaționale a victimelor Holocaustului este „Cămin și apartenență”. ONU explică: „Tema evidențiază umanitatea victimelor și a supraviețuitorilor Holocaustului, care au fost privați de căminul lor și de sentimentul de apartenență de către autorii Holocaustului”.
Statistici: câți și-au pierdut căminul și apartenența
- Circa 4 200 au fost trimiși de naziști în lagărele de concentrare
- Circa 1 600 au fost exterminați, dintre care 548 prin execuție (de exemplu, împușcare sau decapitare), inclusiv cel puțin 39 de minori6
- Sute de copii au fost răpiți din familiile Martorilor și plasați în familii naziste sau în centre de reeducare
Doamna Geneviève de Gaulle, nepoată a generalului Charles de Gaulle și membră a rezistenței franceze, a cunoscut o prizonieră Martoră în timp ce era deținută alături de aceasta în lagărul de concentrare din Ravensbrück. Ea a declarat: „Ceea ce am admirat mult la ele a fost faptul că ar fi putut să plece oricând dacă semnau declarația prin care renunțau la credință. ... De fapt, aceste femei, care păreau atât de slăbite și de epuizate, au fost mai puternice decât SS-iștii, care aveau de partea lor puterea și toate mijloacele. Martorele aveau forța proprie, iar nimeni nu le putea învinge puterea voinței.” 7 Astfel de credincioși umili s-au dovedit a fi învingători, nu victime. Comunitatea Martorilor a supraviețuit Holocaustului și continuă să prospere la decenii după prăbușirea regimului nazist.
Muzee și memoriale ale Holocaustului din întreaga lume expun artefacte și plăci care comemorează persecuția Martorilor lui Iehova. Este important să ne amintim experiențele Martorilor, deoarece în unele țări aceștia sunt și în prezent atacați sistematic – închiși, bătuți și torturați – pentru că își practică în mod pașnic credința, Rusia fiind cel mai cunoscut stat care îi persecută.
Aniversarea eliberării lagărului Auschwitz-Birkenau – 27 ianuarie
Aniversarea eliberării lagărului Auschwitz-Birkenau coincide cu Ziua Internațională de Comemorare a Victimelor Holocaustului, având loc în 27 ianuarie. Conform site-ului Muzeului de Stat Auschwitz-Birkenau, „în afară de scurte mențiuni, literatura despre istoria lagărului de concentrare de la Auschwitz nu ține cont de Martorii lui Iehova. ... Acești prizonieri merită o atenție mai mare datorită modului în care au reușit să-și păstreze principiile morale în condițiile din lagăr.”
- Potrivit consemnărilor muzeului, Martorii lui Iehova s-au numărat printre primii prizonieri de la Auschwitz, fiind duși în acel loc „încă din primele luni de funcționare a lagărului”
- Cel puțin 387 de Martori ai lui Iehova au fost duși la Auschwitz în cei cinci ani de funcționare
- Cel puțin 152 de Martori (aproape 40% dintre cei duși la Auschwitz) au murit în lagăr
Rudolf Hoess, Comandantul SS de la Auschwitz, a scris în autobiografia sa despre executarea unor Martori ai lui Iehova pentru refuzul acestora de a-și încălca neutralitatea creștină. El a spus: „Așa îmi imaginez că trebuie să fi arătat primii martiri creștini în timp ce așteptau în arenă să fie sfâșiați de fiarele sălbatice. S-au dus la moarte cu fețele transfigurate, cu ochii ridicați spre cer și cu mâinile încleștate în rugăciune. Toți cei care au asistat la executarea lor – chiar și plutonul de execuție – au fost profund mișcați.”
Pofilul prizonierilor
Andrzej Szalbot (prizonierul nr. 108703) a fost arestat în 1943 și dus la biroul Gestapo din Cieszyn pentru că a refuzat să se înroleze în armata germană. I s-a promis că va fi eliberat imediat dacă va semna un document prin care să renunțe la calitatea de membru al organizației și să declare că învățăturile acesteia sunt eronate. Andrzej a refuzat să semneze. A fost torturat și bătut în mod repetat. Andrzej relatează: „Mi‑am pierdut cunoștința de câteva ori. N‑am putut să mă mai țin pe picioare.” După șase săptămâni de interogatoriu, la vârsta de 19 ani, Andrzej a fost trimis la Auschwitz.
Familia Cienciała. În 1943, Helena Cienciała a fost arestată de Gestapo și trimisă la Auschwitz (prizoniera nr. 45856). Două luni mai târziu, tatăl ei, Paweł, a sosit și el la Auschwitz, iar după încă două luni, a sosit și mama ei, Ewa (care a murit în lagăr). Întreaga familie a fost arestată pentru simplul motiv că erau Martori ai lui Iehova.
Alți supraviețuitori vorbesc despre Martorii lui Iehova
Anna Pawełczyńska: În cartea sa, Values and Violence in Auschwitz(Valori și violență la Auschwitz), aceasta declară:
„Acest grup de prizonieri constituia o forță ideologică solidă și a câștigat lupta împotriva nazismului. Grupul german al acestei [organizații] era ca o insuliță de rezistență neclintită în sânul unei națiuni terorizate, iar acest spirit curajos îi caracteriza și pe Martorii din lagărul de la Auschwitz. Au reușit să câștige respectul celorlalți deținuți …, al prizonierilor-funcționari și chiar al ofițerilor SS. Toată lumea știa că niciun „Bibelforscher” [Martor al lui Iehova] nu va executa un ordin contrar convingerilor sale religioase.”
Tibor Wohl: În cartea sa, Arbeit macht tot—Eine Jugend in Auschwitz (Munca te omoară – tineri bărbați la Auschwitz), el relatează o conversație pe care a auzit-o în lagăr, purtată de doi prizonieri. Unul, un austriac, susținea că este „necredincios”, dar că era impresionat de Martori.
„Ei nu se duc la război”, îi spunea austriacul colegului său. „Mai degrabă preferă să fie omorâți, decât să-i omoare pe alții. După părerea mea, așa trebuie să se poarte adevărații creștini. Trebuie să-ți povestesc un episod foarte plăcut în legătură cu ei. Mă aflam într-o clădire din lagărul de la Stutthof, atât cu evrei, cât și cu Studenți ai Bibliei. În timpul acela, Studenții Bibliei erau puși la muncă silnică, afară, în ger. Noi nu puteam înțelege cum puteau supraviețui. Ei ziceau că Iehova le dădea putere. Aveau o nevoie disperată de pâine, deoarece erau flămânzi. Dar știi ce făceau? Strângeau toată pâinea pe care o aveau, păstrau jumătate, iar cealaltă jumătate o dădeau fraților lor de credință, care veneau morți de foame din alte lagăre. Iar ei le urau bun venit și îi sărutau. Înainte de a mânca, se rugau, iar după aceea, fețele lor radiau de fericire. Ei ziceau că nimănui nu-i mai era foame. Așa că mi-am spus: «Aceștia sunt creștini adevărați». Erau așa cum mi-am imaginat întotdeauna că trebuie să fie. Ce frumos ar fi fost să le urăm un astfel de bun-venit unor camarazi înfometați, aici, la Auschwitz!”
Puteți găsi mai multe informații cu privire la Martorii lui Iehova și la poziția lor în timpul Holocaustului pe site-ul www.jw.org.
Departamentul de Informații Publice
Cultul Religios „Martorii lui Iehova”
Strada Gr. Ureche 75, MD-2005, CHIȘINĂU, Moldova
TEL
+373 22 22 86 26
CEL
+373 691 38 524
E-MAIL
1 Hitler’s Hangman: The Life of Heydrich, pag. 105.
2 Martorii lui Iehova rezistă ferm atacului nazist (pe DVD), Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania, 1996.
3 Responses Outside the Mainstream Catholic and Protestant Traditions (yadvashem.org), link accesată la 3 ianuarie 2023.
4 Garbe, pag. 287, 288.
5 Garbe, Detlef (2008). Between Resistance and Martyrdom: Jehovah's Witnesses in the Third Reich. Madison, Wisconsin: University of Wisconsin Press, pag. 521. ISBN 978-0-299-20794-6.
6 „Numărul victimelor persecutate în Germania național-socialistă și în țările ocupate” (Arhiva Departamentului de informații publice al Martorilor lui Iehova de la sediul din Europa Centrală).
7 Martorii lui Iehova rezistă ferm atacului nazist (pe DVD), Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania, 1996.
En
-
Traducere Automata
UN – International Holocaust Remembrance Day | Thousands of Jehovah's Witnesses are among those who have been exterminated or taken to concentration camps
International Holocaust Remembrance Day –
Thousands of Jehovah's Witnesses are among those who have been taken or exterminated in concentration campsJanuary 27 each year marks the International Day of Remembrance for the Victims of the Holocaust. Millions of people fell victim to Nazi terror because of race, nationality or political ideology. Few, however, know that along with the Jews, thousands of Jehovah's Witnesses lay and were executed in nazi concentration camps. Professor Robert Gerwarth noted that Jehovah's Witnesses were "the only group in the Third Reich that was persecuted solely on the basis of its religious beliefs." 1
Why did the Nazis hate a group of Christians?
According to historian Christine King, the Nazi regime labelled Jehovah's Witnesses as "enemies of the State" because of the "[categorical] refusal to accept even minor things of [Nazism] that contravened their faith." 2
For example, Jehovah's Witnesses, then known as Bible Students, adopted a politically neutral position based on their understanding of the teachings of Christ. They refused to use the salute "Heil Hitler", to engage in racist and violent actions, or to enlist in the German army.
Ms King added: "In their publications, they made widely known the iniquities of that regime, including the atrocities committed against the Jews." 3
As a result, the Witnesses were among the first inmates to be sent to concentration camps, where they received a purple triangle as an identification sign. But unlike other groups, the Witnesses were given the opportunity to make a choice that could have saved them from Nazi terror.
Why were the Witnesses given a choice?
The regime believed that causing witnesses to violate their religious beliefs was a greater victory than killing or throwing them into camps. Thus, beginning in 1938, the Nazis offered the Witnesses the opportunity to avoid execution and to be released from the camp if they had signed a Declaration (Erklärung) obliging themselves to renounce the faith, denounce the other Witnesses to the police, submit entirely to the Nazi government and defend their homeland with gun in hand. Prison and camp officials often used torture and deprivation to get Witnesses to sign.
The overwhelming majority did not give up on their beliefs. According to historian Detlef Garbe, "an extremely small number" of Witnesses "have disowned their faith." 4 Garbe added: "The stated intention of the [Nazi] rulers was to erase the Bible Students from German history." 5
Theme of the International Holocaust Remembrance Day of 2023: "Home and Belonging"
This year's theme of the international commemoration of Holocaust victims is "Home and Belonging." The UN explains: "The theme highlights the humanity of victims and Holocaust survivors, who have been deprived of their home and sense of belonging by Holocaust authors."
Statistics: How many have lost their home and belonging
- About 4,200 were sent by the Nazis to concentration camps
- About 1,600 were exterminated, of which 548 were executed (e.g. shooting or beheading), including at least 39 minors, 6
- Hundreds of children were kidnapped from witnesses' families and placed in Nazi families or re-education centers
Mrs Geneviève de Gaulle, a granddaughter of General Charles de Gaulle and a member of the French resistance, met a Witness prisoner while she was detained alongside her in the concentration camp in Ravensbrück. She said: "What I admired a lot about them was that they could have left at any time if they signed the declaration by which they renounced their faith. ... In fact, these women, who seemed so weak and exhausted, were stronger than the SS-ists, who had the power and all the means on their side. The witnesses had their own strength, and no one could overcome their will power." 7 Such humble believers turned out to be victors, not victims. The Witness Community survived the Holocaust and continues to thrive decades after the collapse of the Nazi regime.
Holocaust museums and memorials around the world exhibit artifacts and plaques commemorating the persecution of Jehovah's Witnesses. It is important to remember the experiences of the Witnesses, because in some countries they are still being systematically attacked – imprisoned, beaten and tortured – for peacefully practising their faith, with Russia being the most famous state to persecute them.
Anniversary of the liberation of Auschwitz-Birkenau – January 27
The anniversary of the liberation of the Auschwitz-Birkenau camp coincides with the International Holocaust Remembrance Day, taking place on January 27. According to the website of the Auschwitz-Birkenau State Museum, "apart from brief mentions, literature on the history of the Auschwitz concentration camp does not take into account Jehovah's Witnesses. ... These prisoners deserve greater attention because of the way they managed to preserve their moral principles in the conditions of the camp."
- According to the museum's records, Jehovah's Witnesses were among the first prisoners of Auschwitz, being taken to that place "from the very first months of operation of the camp.
- At least 387 Jehovah's Witnesses were taken to Auschwitz in the five years of operation
- At least 152 Witnesses (almost 40% of those taken to Auschwitz) died in the camp
Rudolf Hoess, commander of the SS at Auschwitz, wrote in his autobiography about the execution of Jehovah's Witnesses for their refusal to violate their Christian neutrality. He said, "This is how I imagine that the first Christian martyrs must have looked like while waiting in the arena to be torn apart by wild beasts. They went to death with their faces transfigured, their eyes raised to heaven, and their hands clenched in prayer. All those who witnessed their execution – even the firing squad – were deeply moved."
Pofilul prisoners
Andrzej Szalbot (prisoner No. 108703) was arrested in 1943 and taken to the Gestapo office in Cieszyn for refusing to enlist in the German army. He was promised that he would be released immediately if he signed a document giving up membership of the organization and declaring that its teachings were erroneous. Andrzej refused to sign. He was tortured and beaten repeatedly. Andrzej relates: "I have lost consciousness a few times. I couldn't keep myself on my feet anymore." After six weeks of questioning, at the age of 19, Andrzej was sent to Auschwitz.
The Cienciała family. In 1943, Helena Cienciała was arrested by the Gestapo and sent to Auschwitz (prisoner No. 45856). Two months later, her father, Paweł, also arrived in Auschwitz, and after another two months, her mother, Ewa (who died in the camp) arrived. The whole family was arrested for the simple reason that they were Jehovah's Witnesses.
Other survivors talk about Jehovah's Witnesses
Anna Pawełczyńska: In her book, Values and Violence in Auschwitz, she states:
"This group of prisoners constituted a solid ideological force and won the fight against Nazism. The German group of this [organization] was like an islet of unwavering resistance within a terrorized nation, and this courageous spirit also characterized the Witnesses in the Auschwitz camp. They managed to win the respect of the other inmates ..., of the prisoner-officials and even of the SS officers. Everyone knew that no 'Bibelforscher' [Jehovah's Witness] would execute an order contrary to his religious beliefs."
Tibor Wohl: In his book, Arbeit macht tot—Eine Jugend in Auschwitz (Work Kills You – Young Men at Auschwitz), he recounts a conversation he heard in the camp, conducted by two prisoners. One, an Austrian, claimed to be "unbelieving", but that he was impressed by the Witnesses.
"They don't go to war," the Austrian told his colleague. "They'd rather be killed than kill others. In my opinion, this is how true Christians should behave. I have to tell you a very pleasant episode about them. I was in a building in the Stutthof camp, with both Jews and Bible Students. At that time, Bible Students were put to hard work, outside, in the frost. We couldn't understand how they could survive. They said that Jehovah gave them strength. They were in desperate need of bread because they were hungry. But you know what they were doing? They collected all the bread they had, they kept half, and the other half they gave it to their brothers of faith, who came starvingly dead from other camps. And they welcomed them and kissed them. Before eating, they prayed, and after that, their faces radiated with happiness. They said no one was hungry anymore. So I said to myself, 'These are real Christians.' They were as I had always imagined they had to be. How nice it would have been to welcome such a hungry comrades here in Auschwitz!"
You can find more information on Jehovah's Witnesses and their position during the Holocaust on the www.jw.org website.
Department of Public Information
Religious Cult "Jehovah's Witnesses"
Gr. Ureche Street 75, MD-2005, CHISINAU, Moldova
TEL
+373 22 22 86 26
THE
+373 691 38 524
EMAIL
1 Hitler's Hangman: The Life of Heydrich, p. 105.
2 Jehovah's Witnesses Resist The Nazi Attack (on DVD), Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania, 1996.
3 Responses Outside the Mainstream Catholic and Protestant Traditions (yadvashem.org), link accessed January 3, 2023.
4 Garbe, pag. 287, 288.
5 Garbe, Detlef (2008). Between Resistance and Martyrdom: Jehovah's Witnesses in the Third Reich. Madison, Wisconsin: University of Wisconsin Press, p. 521. ISBN 978-0-299-20794-6.
6 "Number of persecuted victims in National Socialist Germany and occupied countries" (Archive of the Public Information Department of Jehovah's Witnesses at the headquarters in Central Europe).
7 Jehovah's Witnesses resist the Nazi attack (on DVD), Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania, 1996.
It
-
Traducere Automata
ONU – Giornata internazionale della memoria dell'Olocausto | Migliaia di testimoni di Geova sono tra coloro che sono stati sterminati o portati nei campi di concentramento
Giornata internazionale della memoria dell'Olocausto –
Migliaia di testimoni di Geova sono tra coloro che sono stati presi o sterminati nei campi di concentramentoIl 27 gennaio di ogni anno ricorre la Giornata internazionale della memoria per le vittime dell'Olocausto. Milioni di persone caddero vittime del terrore nazista a causa della razza, della nazionalità o dell'ideologia politica. Pochi, tuttavia, sanno che insieme agli ebrei, migliaia di testimoni di Geova giacevano e furono giustiziati nei campi di concentramento nazisti. Il professor Robert Gerwarth osservò che i testimoni di Geova erano "l'unico gruppo nel Terzo Reich che fu perseguitato esclusivamente sulla base delle sue credenze religiose". 1
Perché i nazisti odiavano un gruppo di cristiani?
Secondo la storica Christine King, il regime nazista etichettò i testimoni di Geova come "nemici dello Stato" a causa del "rifiuto [categorico] di accettare anche cose minori del [nazismo] che contravvenivano alla loro fede". numero arabo
Per esempio, i testimoni di Geova, allora conosciuti come Studenti Biblici, adottarono una posizione politicamente neutrale basata sulla loro comprensione degli insegnamenti di Cristo. Si rifiutarono di usare il saluto "Heil Hitler", di impegnarsi in azioni razziste e violente o di arruolarsi nell'esercito tedesco.
La signora King ha aggiunto: "Nelle loro pubblicazioni, hanno reso ampiamente note le iniquità di quel regime, comprese le atrocità commesse contro gli ebrei". 3
Di conseguenza, i Testimoni furono tra i primi detenuti ad essere mandati nei campi di concentramento, dove ricevettero un triangolo viola come segno di identificazione. Ma a differenza di altri gruppi, ai Testimoni fu data l'opportunità di fare una scelta che avrebbe potuto salvarli dal terrore nazista.
Perché ai Testimoni fu data una scelta?
Il regime credeva che indurre i testimoni a violare le loro credenze religiose fosse una vittoria più grande che ucciderli o gettarli nei campi. Così, a partire dal 1938, i nazisti offrirono ai Testimoni l'opportunità di evitare l'esecuzione e di essere rilasciati dal campo se avessero firmato una Dichiarazione (Erklärung) che si impegnava a rinunciare alla fede, denunciare gli altri Testimoni alla polizia, sottomettersi interamente al governo nazista e difendere la loro patria con le armi in mano. I funzionari delle prigioni e dei campi spesso usavano la tortura e la privazione per far firmare ai Testimoni.
La stragrande maggioranza non ha rinunciato alle proprie convinzioni. Secondo lo storico Detlef Garbe, "un numero estremamente piccolo" di Testimoni "ha rinnegato la propria fede". 4 Garbe aggiunse: "L'intenzione dichiarata dei governanti [nazisti] era di cancellare gli Studenti Biblici dalla storia tedesca". 5
Tema della Giornata Internazionale della Memoria dell'Olocausto del 2023: "Casa e appartenenza"
Il tema di quest'anno della commemorazione internazionale delle vittime dell'Olocausto è "Casa e appartenenza". L'ONU spiega: "Il tema evidenzia l'umanità delle vittime e dei sopravvissuti all'Olocausto, che sono stati privati della loro casa e del senso di appartenenza dagli autori dell'Olocausto".
Statistiche: Quanti hanno perso la casa e i loro beni
- Circa 4.200 furono inviati dai nazisti nei campi di concentramento.
- Circa 1.600 furono sterminati, di cui 548 giustiziati (ad esempio fucilazione o decapitazione), tra cui almeno 39 minori, 6
- Centinaia di bambini furono rapiti dalle famiglie dei testimoni e collocati in famiglie naziste o centri di rieducazione.
La signora Geneviève de Gaulle, nipote del generale Charles de Gaulle e membro della resistenza francese, incontrò un prigioniero Testimone mentre era detenuta accanto a lei nel campo di concentramento di Ravensbrück. Ha detto: "Quello che ammiravo molto di loro era che avrebbero potuto andarsene in qualsiasi momento se avessero firmato la dichiarazione con cui rinunciavano alla loro fede. ... In realtà, queste donne, che sembravano così deboli ed esauste, erano più forti delle SS-ist, che avevano il potere e tutti i mezzi dalla loro parte. I testimoni avevano la loro forza e nessuno riusciva a vincere la loro forza di volontà". 7 Questi umili credenti si rivelarono vincitori, non vittime. La comunità dei testimoni è sopravvissuta all'Olocausto e continua a prosperare decenni dopo il crollo del regime nazista.
I musei e i memoriali dell'Olocausto in tutto il mondo espongono manufatti e targhe che commemorano la persecuzione dei testimoni di Geova. È importante ricordare le esperienze dei Testimoni, perché in alcuni paesi vengono ancora sistematicamente attaccati – imprigionati, picchiati e torturati – per aver praticato pacificamente la loro fede, con la Russia che è lo stato più famoso per perseguitarli.
Anniversario della liberazione di Auschwitz-Birkenau – 27 gennaio
L'anniversario della liberazione del campo di Auschwitz-Birkenau coincide con la Giornata internazionale della memoria dell'Olocausto, che si celebra il 27 gennaio. Secondo il sito web del Museo statale di Auschwitz-Birkenau, "a parte brevi menzioni, la letteratura sulla storia del campo di concentramento di Auschwitz non tiene conto dei testimoni di Geova. ... Questi prigionieri meritano maggiore attenzione per il modo in cui sono riusciti a preservare i loro principi morali nelle condizioni del campo".
- Secondo i registri del museo , i testimoni di Geova furono tra i primi prigionieri di Auschwitz, essendo stati portati in quel luogo "fin dai primi mesi di funzionamento del campo.
- Almeno 387 testimoni di Geova sono stati portati ad Auschwitz nei cinque anni di attività.
- Almeno 152 Testimoni (quasi il 40% di quelli portati ad Auschwitz) morirono nel campo
Rudolf Hoess, comandante delle SS ad Auschwitz, scrisse nella sua autobiografia dell'esecuzione dei testimoni di Geova per il loro rifiuto di violare la loro neutralità cristiana. Ha detto: "Questo è il modo in cui immagino che i primi martiri cristiani dovevano apparire mentre aspettavano nell'arena di essere fatti a pezzi dalle bestie feroci. Andarono incontro alla morte con il volto trasfigurato, gli occhi alzati al cielo e le mani serrate in preghiera. Tutti coloro che hanno assistito alla loro esecuzione – anche il plotone di esecuzione – sono stati profondamente commossi".
Prigionieri di Pofilul
Andrzej Szalbot (prigioniero n. 108703) fu arrestato nel 1943 e portato all'ufficio della Gestapo a Cieszyn per aver rifiutato di arruolarsi nell'esercito tedesco. Gli fu promesso che sarebbe stato rilasciato immediatamente se avesse firmato un documento che rinunciava all'appartenenza all'organizzazione e dichiarava che i suoi insegnamenti erano errati. Andrzej ha rifiutato di firmare. Fu torturato e picchiato ripetutamente. Andrzej racconta: "Ho perso conoscenza un paio di volte. Non riuscivo più a tenermi in piedi". Dopo sei settimane di interrogatorio, all'età di 19 anni, Andrzej fu mandato ad Auschwitz.
La famiglia Cienciała. Nel 1943, Helena Cienciała fu arrestata dalla Gestapo e mandata ad Auschwitz (prigioniero n. 45856). Due mesi dopo, anche suo padre, Paweł, arrivò ad Auschwitz, e dopo altri due mesi arrivò sua madre, Ewa (che morì nel campo). Tutta la famiglia fu arrestata per il semplice motivo di essere testimoni di Geova.
Altri sopravvissuti parlano dei Testimoni di Geova
Anna Pawełczyńska: Nel suo libro, Valori e violenza ad Auschwitz, afferma:
"Questo gruppo di prigionieri costituì una solida forza ideologica e vinse la lotta contro il nazismo. Il gruppo tedesco di questa [organizzazione] era come un isolotto di resistenza incrollabile all'interno di una nazione terrorizzata, e questo spirito coraggioso caratterizzava anche i Testimoni nel campo di Auschwitz. Riuscirono a guadagnarsi il rispetto degli altri detenuti..., dei prigionieri-ufficiali e persino degli ufficiali delle SS. Tutti sapevano che nessun 'Bibelforscher' [Testimone di Geova] avrebbe eseguito un ordine contrario alle sue credenze religiose".
Tibor Wohl: Nel suo libro, Arbeit macht tot – Eine Jugend in Auschwitz (Il lavoro ti uccide – Giovani uomini ad Auschwitz), racconta una conversazione che ha sentito nel campo, condotta da due prigionieri. Uno, un austriaco, ha affermato di essere "incredulo", ma di essere rimasto impressionato dai Testimoni.
"Non vanno in guerra", disse l'austriaco al suo collega. "Preferirebbero essere uccisi piuttosto che uccidere gli altri. A mio parere, questo è il modo in cui i veri cristiani dovrebbero comportarsi. Devo raccontarvi un episodio molto piacevole su di loro. Ero in un edificio nel campo di Stutthof, con ebrei e studenti biblici. A quel tempo, gli Studenti Biblici erano messi a lavorare duramente, fuori, nel gelo. Non riuscivamo a capire come potessero sopravvivere. Dissero che Geova dava loro forza. Avevano un disperato bisogno di pane perché avevano fame. Ma sapete cosa stavano facendo? Raccolsero tutto il pane che avevano, ne tennero metà e l'altra metà lo diedero ai loro fratelli di fede, che uscirono morti di fame da altri campi. E li accolsero e li baciarono. Prima di mangiare, pregarono, e dopo di ciò, i loro volti irradiarono di felicità. Dissero che nessuno aveva più fame. Così mi sono detto: 'Questi sono veri cristiani'. Erano come avevo sempre immaginato che dovessero essere. Come sarebbe stato bello accogliere un compagno così affamato qui ad Auschwitz!"
Puoi trovare maggiori informazioni sui Testimoni di Geova e sulla loro posizione durante l'Olocausto sul sito web www.jw.org.
Dipartimento di Pubblica Informazione
Culto religioso "Testimoni di Geova"
Gr. Ureche Street 75, MD-2005, CHISINAU, Moldavia
TEL
+373 22 22 86 26
LE
+373 691 38 524
E-MAIL
Ragnatela: https://www.jw.org/ro/stiri/jw/
1 Il boia di Hitler: la vita di Heydrich, pag. 105.
2 I Testimoni di Geova resistono all'attacco nazista (in DVD), Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania, 1996.
3 Responses Outside the Mainstream Catholic and Protestant Traditions (yadvashem.org), link consultato il 3 gennaio 2023.
4 Garbe, pag. 287, 288.
5 Garbe, Detlef (2008). Tra resistenza e martirio: i testimoni di Geova nel Terzo Reich. Madison, Wisconsin: University of Wisconsin Press, pag. 521. ISBN 978-0-299-20794-6
6 "Numero di vittime perseguitate nella Germania nazionalsocialista e nei paesi occupati" (Archivio del Dipartimento di Pubblica Informazione dei Testimoni di Geova presso la sede centrale in Europa centrale).
7 I Testimoni di Geova resistono all'attacco nazista (su DVD), Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania, 1996.
Ua
-
Traducere Automata
ООН – Міжнародний день пам'яті жертв Голокосту | Тисячі Свідків Єгови є одними з тих, хто був винищений або вивезений до концтаборів
Міжнародний день пам'яті жертв Голокосту –
Тисячі Свідків Єгови є одними з тих, хто був узятий або винищений у концтаборах27 січня щороку відзначається Міжнародний день пам'яті жертв Голокосту. Мільйони людей стали жертвами нацистського терору через расу, національність або політичну ідеологію. Мало хто, однак, знає, що разом з євреями тисячі Свідків Єгови лежали і були страчені в нацистських концтаборах. Професор Роберт Герварт зазначав, що Свідки Єгови були «єдиною групою в Третьому Рейху, яка зазнавала переслідувань виключно на основі своїх релігійних переконань». 1
Чому нацисти ненавиділи групу християн?
За словами історика Крістін Кінг, нацистський режим назвав Свідків Єгови «ворогами держави» через «[категоричну] відмову приймати навіть незначні речі [нацизму], які суперечили їхній вірі». 2
Наприклад, Свідки Єгови, тоді відомі як студенти Біблії, зайняли політично нейтральну позицію, засновану на їхньому розумінні вчення Христа. Вони відмовлялися використовувати салют «Хайль Гітлер», вступати в расистські і насильницькі дії або вступати на службу в німецьку армію.
Пані Кінг додала: «У своїх публікаціях вони широко повідомляли про беззаконня цього режиму, включаючи звірства, вчинені проти євреїв». 3
В результаті Свідки були одними з перших ув'язнених, яких відправили в концтабори, де в якості розпізнавального знака вони отримали фіолетовий трикутник. Але на відміну від інших груп, свідкам була надана можливість зробити вибір, який міг би врятувати їх від нацистського терору.
Чому свідкам було надано вибір?
Режим вважав, що змусити свідків порушити їхні релігійні переконання є більшою перемогою, ніж вбивство або кидання їх у табори. Таким чином, починаючи з 1938 року, нацисти запропонували свідкам можливість уникнути страти і бути звільненими з табору, якщо вони підписали Декларацію (Erklärung), що зобов'язує себе зректися віри, засудити інших свідків поліції, повністю підкоритися нацистському уряду і захищати свою батьківщину зі зброєю в руках. Співробітники в'язниць і таборів часто застосовували тортури і позбавлення, щоб змусити свідків підписатися.
Переважна більшість не відмовлялася від своїх переконань. За словами історика Детлефа Гарбе, "надзвичайно мала кількість" свідків "відхрестилася від своєї віри". 4 Гарбе додав: «Заявлений намір [нацистських] правителів полягав у тому, щоб стерти біблійних студентів з німецької історії». 5
Тема Міжнародного дня пам'яті жертв Голокосту 2023 року: «Дім і належність»
Цьогорічна тема міжнародного вшанування пам'яті жертв Голокосту – «Дім і приналежність». В ООН пояснюють: «Тема висвітлює людяність жертв і тих, хто пережив Голокост, які були позбавлені свого дому і почуття приналежності авторами Голокосту».
Статистика: Скільки втратили свій будинок і приналежність
- Близько 4 200 були відправлені нацистами в концтабори
- Було винищено близько 1 600 , з яких 548 були страчені (наприклад, стрілянина або обезголовлення), в тому числі не менше 39 неповнолітніх, 6
- Сотні дітей були викрадені з сімей свідків і поміщені в нацистські сім'ї або центри перевиховання
Пані Женев'єв де Голль, внучка генерала Шарля де Голля і учасниця французького опору, зустріла в'язня-свідка, коли її утримували разом з нею в концтаборі в Равенсбрюку. Вона сказала: "Те, чим я дуже захоплювалася в них, так це тим, що вони могли б піти в будь-який час, якби підписали декларацію, за якою вони зреклися своєї віри. ... Насправді ці жінки, які здавалися такими слабкими і виснаженими, були сильнішими за есесівців, які мали владу і всі засоби на своєму боці. У свідків була своя сила, і ніхто не міг подолати їхню силу волі». 7 Такі смиренні віруючі виявилися переможцями, а не жертвами. Спільнота свідків пережила Голокост і продовжує процвітати через десятиліття після краху нацистського режиму.
У музеях і меморіалах Голокосту по всьому світу виставлені артефакти і меморіальні дошки на честь переслідування Свідків Єгови. Важливо пам'ятати про досвід Свідків, адже в деяких країнах на них досі систематично нападають – ув'язнюють, б'ють і катують – за мирне сповідування їхньої віри, а Росія є найвідомішою державою, яка їх переслідує.
Річниця звільнення Освенцима-Біркенау – 27 січня
Річниця звільнення табору Аушвіц-Біркенау збігається з Міжнародним днем пам'яті жертв Голокосту, який проходить 27 січня. Як повідомляється на сайті Державного музею Аушвіц-Біркенау, «крім коротких згадок, література з історії концтабору Аушвіц не враховує Свідків Єгови. ... Ці в'язні заслуговують на більшу увагу через те, як їм вдалося зберегти свої моральні принципи в умовах табору».
- Згідно із записами музею , Свідки Єгови були одними з перших в'язнів Освенцима, яких доставили в це місце «з перших же місяців роботи табору».
- Щонайменше 387 Свідків Єгови були доставлені в Освенцим за п'ять років роботи
- Щонайменше 152 свідки (майже 40% доставлених в Освенцим) загинули в таборі
Рудольф Хосс, командувач СС в Освенцімі, писав у своїй автобіографії про страту Свідків Єгови за відмову порушити їх християнський нейтралітет. Він сказав: «Ось як я уявляю, що перші християнські мученики, мабуть, виглядали, чекаючи на арені, щоб їх розірвали дикі звірі. Вони пішли на смерть з преображеними обличчями, піднятими до неба очима, а руки стиснутими в молитві. Всі ті, хто був свідком їхньої страти – навіть розстрільний загін – були глибоко зворушені».
Пофілульські в'язні
Анджей Шальбот (в'язень No 108703) був заарештований в 1943 році і доставлений в офіс гестапо в Тешині за відмову вступити на службу в німецьку армію. Йому пообіцяли, що його негайно звільнять, якщо він підпише документ про відмову від членства в організації і заявивши, що її вчення помилкове. Анджей відмовився підписувати. Його неодноразово катували і били. Анджей розповідає: «Я кілька разів втрачав свідомість. Я більше не міг тримати себе на ногах". Після шести тижнів допиту, у віці 19 років, Анджея відправили в Освенцим.
Сім'я Сьєнчала. У 1943 році Олена Сьєнчала була заарештована гестапо і відправлена в Освенцим (в'язень No 45856). Через два місяці її батько, Павел, також прибув в Освенцим, а ще через два місяці приїхала її мати Ева (яка померла в таборі). Вся сім'я була заарештована з тієї простої причини, що вони були Свідками Єгови.
Інші люди, які вижили, розповідають про Свідків Єгови
Анна Павлчинська: У своїй книзі «Цінності та насильство в Освенцімі» вона стверджує:
«Ця група в'язнів склала солідну ідеологічну силу і виграла боротьбу з нацизмом. Німецька група цієї [організації] була схожа на острівець непохитного опору всередині тероризованої нації, і цей мужній дух також характеризував свідків у таборі Аушвіц. Їм вдалося завоювати повагу інших ув'язнених ..., ув'язнених-чиновників і навіть офіцерів СС. Всі знали, що жоден «Бібельфоршер» [Свідок Єгови] не виконає наказ, що суперечить його релігійним переконанням».
Тібор Вол: У своїй книзі « Arbeit macht tot—Eine Jugend in Auschwitz » («Робота вбиває тебе – юнаки в Освенцімі» він розповідає про розмову, яку почув у таборі, яку вели двоє в'язнів. Один, австрієць, стверджував, що він «невіруючий», але його вразили Свідки.
"Вони не йдуть на війну", - сказав австрієць своєму колезі. "Вони воліли б бути вбитими, ніж вбивати інших. На мою думку, саме так повинні поводитися справжні християни. Мушу розповісти вам про них дуже приємний епізод. Я був у будівлі табору Штуттгоф, де були євреї та студенти Біблії. У той час біблійні студенти були віддані на важку роботу, на вулиці, в мороз. Ми не могли зрозуміти, як вони можуть вижити. Вони сказали, що Єгова дав їм силу. Вони відчайдушно потребували хліба, бо були голодні. Але знаєте, що вони робили? Вони зібрали весь хліб, який у них був, половину вони зберігали, а іншу половину віддавали своїм братам віри, які прийшли голодно мертвими з інших таборів. І вони вітали їх і цілували. Перед їжею вони молилися, а після цього їхні обличчя випромінювалися від щастя. Вони сказали, що ніхто більше не голодний. Тому я сказав собі: "Це справжні християни". Вони були такими, якими я завжди уявляв, що вони повинні бути. Як приємно було б вітати таких голодних товаришів тут, в Освенцімі!"
Ви можете знайти більше інформації про Свідків Єгови та їхню позицію під час Голокосту на веб-сайті www.jw.org.
Департамент публічної інформації
Релігійний культ «Свідки Єгови»
Урече, 75, МД-2005, КИШИНІВ, Молдова
ТЕЛЬ
+373 22 22 86 26
Грн.
+373 691 38 524
ЕЛЕКТРОННА ПОШТА
1 Гітлерівський вішалка: Життя Гейдріха, стор. 105.
2 Свідки Єгови протистоять нацистському нападу (на DVD), Товариство Біблії та урочища Вартової вежі Пенсільванії, 1996.
3 відповіді за межами основних католицьких та протестантських традицій (yadvashem.org), посилання, доступ до якого надано 3 січня 2023 року.
4 Гарбе, паг. 287, 288.
5 Гарбе, Детлеф (2008). Між опором і мученицькою смертю: Свідки Єгови в Третьому Рейху. Медісон, Вісконсин: Університет Вісконсін Прес, стор. 521. ISBN 978-0-299-20794-6.
6 «Кількість переслідуваних жертв у націонал-соціалістичній Німеччині та окупованих країнах» (Архів Відділу публічної інформації Свідків Єгови у штаб-квартирі в Центральній Європі).
7 Свідки Єгови чинять опір нацистському нападу (на DVD), Товариство Біблії та урочища Вартової вежі Пенсільванії, 1996.
Bg
-
Traducere Automata
ООН – Международен ден в памет на жертвите на Холокоста | Хиляди Свидетели на Йехова са сред онези, които са били изтребени или отведени в концентрационни лагери.
Международен ден в памет на жертвите на Холокоста –
Хиляди Свидетели на Йехова са сред онези, които са били заловени или изтребени в концентрационни лагериНа 27 януари всяка година се отбелязва Международният ден за възпоменание на жертвите на Холокоста. Милиони хора станаха жертва на нацисткия терор заради раса, националност или политическа идеология. Малцина обаче знаят, че заедно с евреите хиляди Свидетели на Йехова лежаха и бяха екзекутирани в нацистки концентрационни лагери. Професор Робърт Герварт отбелязва, че Свидетелите на Йехова са "единствената група в Третия райх, която е преследвана единствено въз основа на религиозните си убеждения". 1
Защо нацистите мразят група християни?
Според историка Кристин Кинг нацисткият режим определя Свидетелите на Йехова като "врагове на държавата" поради "категоричния] отказ да приемат дори незначителни неща от [нацизма], които противоречат на тяхната вяра". 2 от ЗДДС.
Например Свидетелите на Йехова, тогава известни като Изследователи на Библията, възприели политически неутрална позиция, основана на тяхното разбиране за ученията на Христос. Те отказват да използват поздрава "Хайл Хитлер", за да участват в расистки и насилствени действия или да се запишат в германската армия.
Г-жа Кинг добави: "В своите публикации те направиха широко известни беззаконията на този режим, включително зверствата, извършени срещу евреите". 3 от ЗДДС.
В резултат на това Свидетелите са сред първите затворници, изпратени в концентрационни лагери, където получават лилав триъгълник като идентификационен знак. Но за разлика от други групи, на Свидетелите е дадена възможност да направят избор, който би могъл да ги спаси от нацисткия терор.
Защо на Свидетелите е даден избор?
Режимът смята, че принуждаването на свидетели да нарушават религиозните им убеждения е по-голяма победа от убиването или хвърлянето им в лагери. Така, започвайки през 1938 г., нацистите предлагат на Свидетелите възможността да избегнат екзекуцията и да бъдат освободени от лагера, ако са подписали Декларация (Erklärung), задължаваща се да се откажат от вярата, да денонсират другите Свидетели пред полицията, да се подчинят изцяло на нацисткото правителство и да защитят родината си с пистолет в ръка. Служителите в затворите и лагерите често използвали мъчения и лишения, за да накарат Свидетелите да подпишат.
Преобладаващото мнозинство не се отказа от убежденията си. Според историка Детлеф Гарбе "изключително малък брой" Свидетели "са се отрекли от вярата си". 4 Гарбе добавя: "Заявеното намерение на [нацистките] владетели било да заличат Изследователите на Библията от германската история." 15 Май 201
Тема на Международния ден в памет на жертвите на Холокоста през 2023 г.: "Дом и принадлежност"
Тази година темата на международното възпоменание на жертвите на Холокоста е "Дом и принадлежност". ООН обяснява: "Темата подчертава хуманността на жертвите и оцелелите от Холокоста, които са били лишени от дома си и чувството за принадлежност от авторите на Холокоста".
Статистика: Колко са загубили дома и принадлежността си
- Около 4200 са изпратени от нацистите в концентрационни лагери.
- Около 1600 са били унищожени, от които 548 са екзекутирани (например стрелба или обезглавяване), включително най-малко 39 непълнолетни, 6
- Стотици деца са отвлечени от семействата на свидетели и настанени в нацистки семейства или центрове за превъзпитание.
Г-жа Женевиев дьо Гол, внучка на генерал Шарл де Гол и член на френската съпротива, среща затворник свидетел, докато е задържана заедно с нея в концентрационния лагер в Равенсбрюк. Тя каза: "Това, на което много се възхищавах в тях, беше, че можеха да напуснат по всяко време, ако подпишат декларацията, с която се отказаха от вярата си. ... Всъщност тези жени, които изглеждаха толкова слаби и изтощени, бяха по-силни от СС-истите, които имаха властта и всички средства на своя страна. Свидетелите имаха собствена сила и никой не можеше да преодолее силата на волята им." 7 Такива скромни вярващи се оказаха победители, а не жертви. Общността на свидетелите оцелява след Холокоста и продължава да процъфтява десетилетия след падането на нацисткия режим.
Музеи и мемориали на Холокоста по целия свят излагат артефакти и плочи в памет на преследването на Свидетелите на Йехова. Важно е да се помни опитът на Свидетелите, защото в някои страни те все още са систематично атакувани – хвърляни в затвора, бити и измъчвани – за мирно практикуване на вярата им, като Русия е най-известната държава, която ги преследва.
Годишнина от освобождението на Аушвиц-Биркенау – 27 януари
Годишнината от освобождаването на лагера Аушвиц-Биркенау съвпада с Международния ден в памет на жертвите на Холокоста, който се провежда на 27 януари. Според уебсайта на Държавния музей Аушвиц-Биркенау "освен кратките споменавания, литературата за историята на концентрационния лагер Аушвиц не взема предвид Свидетелите на Йехова. ... Тези затворници заслужават по-голямо внимание заради начина, по който успяха да запазят моралните си принципи в условията на лагера".
- Според архивите на музея Свидетелите на Йехова са сред първите затворници на Аушвиц, като са отведени на това място "още от първите месеци на работа на лагера.
- Най-малко 387 Свидетели на Йехова били отведени в Аушвиц през петте години на работа
- Най-малко 152 свидетели (почти 40% от откараните в Аушвиц) са загинали в лагера.
Рудолф Хьос, командир на СС в Аушвиц, пише в автобиографията си за екзекуцията на Свидетелите на Йехова за отказа им да нарушат християнския си неутралитет. Той каза: "Така си представям, че първите християнски мъченици трябва да са изглеждали, докато чакат на арената да бъдат разкъсани от диви зверове. Те отидоха на смърт с преобразени лица, с вдигнати очи към небето и стиснати ръце в молитва. Всички, които станаха свидетели на екзекуцията им – дори разстрелът – бяха дълбоко развълнувани."
Пофилул затворници
Анджей Шалбот (затворник No 108703) е арестуван през 1943 г. и отведен в офиса на Гестапо в Чешин за отказ да се запише в германската армия. Обещано му е, че ще бъде освободен незабавно, ако подпише документ, с който се отказва от членство в организацията и декларира, че ученията й са погрешни. Анджей отказа да подпише. Той е бил измъчван и бит многократно. Анджей разказва: "Няколко пъти съм губил съзнание. Вече не можех да се държа на крака." След шест седмици разпит, на 19-годишна възраст, Анджей е изпратен в Аушвиц.
Семейство Сиенсила. През 1943 г. Хелена Сиенсила е арестувана от Гестапо и изпратена в Аушвиц (затворник No 45856). Два месеца по-късно баща ѝ Павел също пристига в Аушвиц и след още два месеца пристига майка ѝ Ева (която умира в лагера). Цялото семейство било арестувано по простата причина, че били Свидетели на Йехова.
Други оцелели говорят за Свидетелите на Йехова
Анна Павелчинска: В книгата си "Ценности и насилие в Аушвиц" тя заявява:
"Тази група затворници представляваше солидна идеологическа сила и спечели борбата срещу нацизма. Германската група на тази организация беше като островче на непоколебима съпротива в една тероризирана нация и този смел дух характеризираше и Свидетелите в лагера Аушвиц. Те успяха да спечелят уважението на другите затворници ..., на затворниците и дори на офицерите от СС. Всички знаеха, че никой "Бибелфоршер" [Свидетелят на Йехова] няма да изпълни заповед, противоречаща на религиозните му убеждения."
Тибор Вол: В книгата си Arbeit macht tot – Eine Jugend in Auschwitz (Работата те убива – млади мъже в Аушвиц) той разказва за разговор, който чул в лагера, проведен от двама затворници. Единият, австриец, твърдял, че е "невероятен", но че бил впечатлен от Свидетелите.
"Те не отиват на война", казал австриецът на колегата си. "Те по-скоро биха били убити, отколкото да убият други. Според мен така трябва да се държат истинските християни. Трябва да ви разкажа един много приятен епизод за тях. Бях в сграда в лагера Щутхоф, както с евреи, така и с изследователи на Библията. По това време Изследователите на Библията били подлагани на усилена работа, навън, в студа. Не можехме да разберем как могат да оцелеят. Те казаха, че Йехова им е дал сила. Те отчаяно се нуждаеха от хляб, защото бяха гладни. Но знаете ли какво правеха? Събраха всичкия хляб, който имаха, запазиха половината, а другата половина го дадоха на братята си на вярата, които дойдоха гладни мъртви от други лагери. И те ги посрещнаха и ги целунаха. Преди хранене те се молеха, а след това лицата им сияеха от щастие. Казаха, че вече никой не е гладен. Затова си казах: "Това са истински християни." Те бяха такива, каквито винаги съм си представял, че трябва да бъдат. Колко хубаво щеше да е да посрещнем такива гладни другари тук в Аушвиц!"
Можете да намерите повече информация за Свидетелите на Йехова и тяхната позиция по време на Холокоста на уебсайта на www.jw.org.
Отдел за обществена информация
Религиозен култ "Свидетелите на Йехова"
Gr. Ureche Street 75, MD-2005, КИШИНЕВ, Молдова
ТЕЛ
+373 22 22 86 26
ЗА ДА СЕ ГАРАНТИРА
+373 691 38 524
ИМЕЙЛ
1 Палачът на Хитлер: Животът на Хайдрих, стр. 105.
2 Свидетелите на Йехова се съпротивляват на нацистката атака (на DVD), Библейско и трактатно дружество "Стражева кула" в Пенсилвания, 1996 г.
3 Responses Outside the Mainstream Catholic and Protestant Traditions (yadvashem.org), линк, достъпен на 3 януари 2023 г.
4 Гарб, паг. 287, 288.
5 Гарбе, Детлеф (2008). Между съпротивата и мъченичеството: Свидетелите на Йехова в Третия райх. Медисън, Уисконсин: Университет на Уисконсин Прес, стр. 521. ISBN 978-0-299-20794-6.
6 "Брой на преследваните жертви в националсоциалистическа Германия и окупираните страни" (Архив на отдела за обществена информация на Свидетелите на Йехова в централата в Централна Европа).
7 Свидетелите на Йехова се съпротивляват на нацистката атака (на DVD), Библейско и трактатно дружество "Стражева кула" в Пенсилвания, 1996 г.
Ru
-
Traducere Automata
ООН – Международный день памяти жертв Холокоста | Тысячи Свидетелей Иеговы входят в число тех, кто был истреблен или отправлен в концентрационные лагеря.
Международный день памяти жертв Холокоста –
Тысячи Свидетелей Иеговы входят в число тех, кто был взят или истреблен в концентрационных лагерях27 января каждого года отмечается Международный день памяти жертв Холокоста. Миллионы людей стали жертвами нацистского террора из-за расы, национальности или политической идеологии. Немногие, однако, знают, что вместе с евреями тысячи Свидетелей Иеговы лежали и были казнены в нацистских концентрационных лагерях. Профессор Роберт Герварт отметил, что Свидетели Иеговы были «единственной группой в Третьем рейхе, которая преследовалась исключительно на основе своих религиозных убеждений». 1 См.
Почему нацисты ненавидели группу христиан?
По словам историка Кристин Кинг, нацистский режим назвал Свидетелей Иеговы «врагами государства» из-за «[категорического] отказа принимать даже незначительные вещи [нацизма], которые противоречили их вере». 2 См.
Например, Свидетели Иеговы, тогда известные как Исследователи Библии, заняли политически нейтральную позицию, основанную на их понимании учения Христа. Они отказались использовать салют «Хайль Гитлер», участвовать в расистских и насильственных действиях или призываться в немецкую армию.
Г-жа Кинг добавила: «В своих публикациях они широко рассказали о беззакониях этого режима, включая зверства, совершенные против евреев». 3 См.
В результате Свидетели были одними из первых заключенных, отправленных в концентрационные лагеря, где они получили фиолетовый треугольник в качестве опознавательного знака. Но в отличие от других групп, Свидетелям была предоставлена возможность сделать выбор, который мог бы спасти их от нацистского террора.
Почему Свидетелям был предоставлен выбор?
Режим считал, что принуждение свидетелей к нарушению их религиозных убеждений является большей победой, чем убийство или бросание их в лагеря. Таким образом, начиная с 1938 года, нацисты предложили Свидетелям возможность избежать казни и быть освобожденными из лагеря, если они подписали Декларацию (Erklärung), обязывающую себя отречься от веры, донести на других Свидетелей в полицию, полностью подчиниться нацистскому правительству и защищать свою родину с оружием в руках. Тюремные и лагерные чиновники часто применяли пытки и лишения, чтобы заставить Свидетелей подписать.
Подавляющее большинство не отказалось от своих убеждений. По словам историка Детлефа Гарбе, «крайне малое число» Свидетелей «отреклись от своей веры». 4 Гарбе добавил: «Заявленное намерение [нацистских] правителей состояло в том, чтобы стереть Исследователей Библии из немецкой истории». 5 См.
Тема Международного дня памяти жертв Холокоста 2023 года: «Дом и принадлежность»
В этом году темой международного увековечения памяти жертв Холокоста является «Дом и принадлежность». ООН объясняет: «Тема подчеркивает человечность жертв и переживших Холокост, которые были лишены своего дома и чувства принадлежности авторами Холокоста».
Статистика: Сколько из них потеряли свой дом и принадлежность
- Около 4 200 были отправлены нацистами в концентрационные лагеря.
- Около 1 600 человек были истреблены, из которых 548 были казнены (например, расстрел или обезглавливание), в том числе по меньшей мере 39 несовершеннолетних, 6
- Сотни детей были похищены из семей свидетелей и помещены в нацистские семьи или центры перевоспитания.
Г-жа Женевьева де Голль, внучка генерала Шарля де Голля и член французского сопротивления, встретила заключенного Свидетеля, когда она содержалась вместе с ней в концентрационном лагере в Равенсбрюке. Она сказала: «Что меня очень восхищало в них, так это то, что они могли уйти в любое время, если бы подписали декларацию, в которой они отреклись от своей веры. ... На самом деле эти женщины, казавшиеся такими слабыми и измученными, были сильнее эсэсовцев, имевших власть и все средства на своей стороне. У свидетелей были свои силы, и никто не мог преодолеть их силу воли». 7 Такие смиренные верующие оказались победителями, а не жертвами. Сообщество свидетелей пережило Холокост и продолжает процветать спустя десятилетия после краха нацистского режима.
В музеях и мемориалах Холокоста по всему миру выставлены артефакты и мемориальные доски в память о преследовании Свидетелей Иеговы. Важно помнить об опыте Свидетелей, потому что в некоторых странах на них до сих пор систематически нападают – сажают в тюрьму, избивают и пытают – за то, что они мирно исповедуют свою веру, а Россия является самым известным государством , преследующим их.
Годовщина освобождения Освенцима-Биркенау – 27 января
Годовщина освобождения лагеря Освенцим-Биркенау совпадает с Международным днем памяти жертв Холокоста, который проходит 27 января. Как сообщается на сайте Государственного музея Освенцим-Биркенау, «кроме кратких упоминаний, литература по истории концлагеря Освенцим не учитывает Свидетелей Иеговы. ... Эти заключенные заслуживают большего внимания из-за того, как им удалось сохранить свои моральные принципы в условиях лагеря».
- Согласно записям музея, Свидетели Иеговы были одними из первых узников Освенцима, будучи доставленными в это место «с самых первых месяцев работы лагеря.
- По меньшей мере 387 Свидетелей Иеговы были доставлены в Освенцим за пять лет работы
- По меньшей мере 152 свидетеля (почти 40% из тех, кто был доставлен в Освенцим) погибли в лагере.
Рудольф Гесс, командир СС в Освенциме, писал в своей автобиографии о казни Свидетелей Иеговы за их отказ нарушить свой христианский нейтралитет. Он сказал: «Вот как я представляю, что первые христианские мученики, должно быть, выглядели, ожидая на арене, чтобы их разорвали дикие звери. Они пошли на смерть с преображенными лицами, поднятыми к небу глазами и сжатыми в молитве руками. Все, кто был свидетелем их казни, даже расстрельная команда, были глубоко тронуты».
Заключенные Пофилула
Анджей Шальбот (заключенный No 108703) был арестован в 1943 году и доставлен в отделение гестапо в Цешине за отказ от зачисления в немецкую армию. Ему пообещали, что он будет немедленно освобожден, если подпишет документ, отказывающийся от членства в организации и заявляющий, что ее учения ошибочны. Анджей отказался подписывать. Его неоднократно пытали и избивали. Анджей рассказывает: «Я несколько раз терял сознание. Я больше не мог держать себя на ногах». После шести недель допросов, в возрасте 19 лет, Анджей был отправлен в Освенцим.
Семья Циенцяла. В 1943 году Хелена Ценцяла была арестована гестапо и отправлена в Освенцим (заключенный No 45856). Два месяца спустя ее отец, Павел, также прибыл в Освенцим, а еще через два месяца приехала ее мать, Эва (которая умерла в лагере). Вся семья была арестована по той простой причине, что они были Свидетелями Иеговы.
Другие выжившие рассказывают о Свидетелях Иеговы
Анна Павелчинская: В своей книге « Ценности и насилие в Освенциме» она утверждает:
«Эта группа заключенных составляла солидную идеологическую силу и победила в борьбе с нацизмом. Немецкая группа этой [организации] была подобна островку непоколебимого сопротивления внутри терроризированной нации, и этот мужественный дух также характеризовал Свидетелей в лагере Освенцим. Им удалось завоевать уважение других заключенных..., заключенных-чиновников и даже офицеров СС. Все знали, что ни один «Бибельфоршер» [Свидетель Иеговы] не выполнит приказ, противоречащий его религиозным убеждениям».
Тибор Воль: В своей книге «Arbeit macht tot — Eine Jugend in Auschwitz » («Работа убивает тебя — молодые люди в Освенциме») он рассказывает о разговоре, который он слышал в лагере, который вели два заключенных. Один из них, австриец, утверждал, что он «неверующий», но на него произвели впечатление Свидетели.
«Они не идут на войну», — сказал австриец своему коллеге. «Они предпочли бы быть убитыми, чем убивать других. На мой взгляд, именно так должны вести себя истинные христиане. Я должен рассказать вам очень приятный эпизод о них. Я был в здании в лагере Штуттгоф, где были и евреи, и исследователи Библии. В то время Исследователи Библии были вынуждены усердно работать, на улице, в мороз. Мы не могли понять, как они могут выжить. Они говорили, что Иегова дал им силы. Они отчаянно нуждались в хлебе, потому что были голодны. Но вы знаете, что они делали? Они собрали весь хлеб, который у них был, они сохранили половину, а другую половину они отдали своим братьям по вере, которые пришли голодными мертвыми из других лагерей. И они приветствовали их и целовали их. Перед едой они молились, а после этого их лица излучали счастье. Они сказали, что никто больше не голоден. Поэтому я сказал себе: «Это настоящие христиане». Они были такими, какими я всегда представлял, какими они должны быть. Как было бы здорово приветствовать таких голодных товарищей здесь, в Освенциме!»
Вы можете найти более подробную информацию о Свидетелях Иеговы и их положении во время Холокоста на веб-сайте www.jw.org.
Департамент общественной информации
Религиозный культ «Свидетели Иеговы»
Улица Гр. Уреке 75, MD-2005, КИШИНЕВ, Молдова
ТЕЛЬ
+373 22 22 86 26
ТЕМ
+373 691 38 524
ОТПРАВИТЬ ПО ЭЛЕКТРОННОЙ ПОЧТЕ
Паутина: https://www.jw.org/ro/stiri/jw/
1 Палач Гитлера: Жизнь Гейдриха, p. 105.
2 Свидетели Иеговы сопротивляются нападению нацистов (на DVD), Общество Сторожевой Башни Библии и Трактатов Пенсильвании, 1996.
3 Ответы за пределами основных католических и протестантских традиций (yadvashem.org), ссылка доступна 3 января 2023 года.
4 Гарбе, паг. 287, 288.
5 Гарбе, Детлеф (2008). Между Сопротивлением и мученичеством: Свидетели Иеговы в Третьем рейхе. Мэдисон, Висконсин: Университет Висконсин Пресс, p. 521. ISBN 978-0-299-20794-6.
6 «Число преследуемых жертв в национал-социалистической Германии и оккупированных странах» (Архив Отдела общественной информации Свидетелей Иеговы в штаб-квартире в Центральной Европе).
7 Свидетели Иеговы сопротивляются нападению нацистов (на DVD), Сторожевая башня Библия и трактат Общества Пенсильвании, 1996.
